پل گارن مریوان

آشنایی با پل تاریخی گاران مریوان - کردستان

پل تاریخی گاران یکی از بناهای تاریخی استان کردستان است و در نزدیکی شهر مرویان قرار دارد.

این پل روی رودخانه‌ای به همین نام بنا شده و یکی از جاذبه‌های تاریخی و گردشگری شهرستان مریوان و همچنین استان کردستان به حساب می‌آید.

این پل دارای 2 دهنه 6 ضلعی در میان رودخانه و دو پایه متصل به ارتفاع طرفین رودخانه است و سه دهنه دارد که طول آن 42 ، عرض 9 و نیم و ارتفاع آن 6 متر است.

در ساخت پل تاریخی گاران از ملات، سنگ، ساروج، آجر و سنگ‌های تراشیده استفاده شده است.

این پل تاریخی در 10 کیلومتری شمال شرقی مریوان و در مسیر گاران - تیژتیژ واقع شده و در زمان‌های نه چندان دور ارتباط بین دو منطقه اسلام دشت و گاران مریوان را با هم تسهیل می‌کرد.

این پل شهر مریوان را به سنندج متصل می‌کرده و در دوران والیان اردلان در زمان صفویه مرمت شده است اما پیشینه آن به زمان ساسانیان بر می‌گردد و تا سال 1320 از آن استفاده می‌شده است.

پل تاریخی گاران مریوان در سال 1379 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 3591 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

طبیعت زیبا و بکر کوه سلطان اخزه تو

نی زارهای زریوار

دریاچه ی زریوار بزرگترین دریاچه ی آب شیرین در خاورمیانه

عکسهایی از مریوان ودریاچه ی زریوار

عکس شهر مريوان, كردستان

شخم زدن به روش قدیمی در شهرستان مریوان

نوروز در مريوان+عکس

در هنگام تحویل سال مردم در یک جا جمع میشوند تا مراسم باستانی خود را بر گزار کنن که زیاد این مراسم  در چور وننه برگزار میشود

ادامه نوشته

مریوان در دوره پهلوی

با روی کار آمدن سلسله پهلوی نام قلعه شاه آباد به دژ شاهپور مبدل گشت. در سال ۱۳۳۴برای اولین بار در شهر مریوان با اعتبارات دولتی دبستان و دبیرستان احداث گردید. دو سال بعد شهرداری و در سال ۱۳۳۸دو حلقه چاه آب حفر و سال بعد موتورهای پمپاژ آب نصب گردید و در سال ۱۳۴۰اولین موتور برق در مریوان به کار افتاد. مریوان در دهه۱۳۳۰ دهی کوچک با چهار خیابان خاکی و تعدادی مغازه بود. تنها جاده مواصلاتی جاده قدیمی و خاکی گاران(در محور سنندج-مریوان) بود.

مریوان در دوران قاجاریه

تاریخچه......

در کتاب حدیقه ناصری نوشته میرزا شکرالله سنندجی آمده است که در سال ۱۲۸۱ هجری شمسی در زمان حکومت قاجاریه، به امر ناصرالدین شاه در دو هزار قدمی دریاچه ی زریوار قلعه نظامی بسیار مستحکمی ساخته شد. یک سال بعد به امر حاج فرهاد میرزا معتمدالدوله، عموی ناصرالدین شاه بر وسعت آن افزوده شد. این قلعه نظامی به نام قلعه شاه آباد موسوم گردید. در کنار قلعه نظامی و به دستور فرهاد میرزا قصبه‌ای احداث گردید و چند خانوار از طوایف و سادات به آنجا کوچ کردند که برای آسایش و بهداشت مردم و نظامیان مستقر در قلعه دستور داد یک باب حمام و یک باب مسجد در کنار همدیگر بنا نمایند. برای تامین آب آشامیدنی مردم، حمام و مسجد و قلعه نظامی از دره‌ای که در شمال شهر فعلی مریوان و قریه دارسران (یکی از روستاهای قدیمی مریوان که از دوران زندیه آباد بوده و هم اکنون یکی از محلات شهر مریوان می‌باشد) و در دامنه کوه فیلقوس (فه‌یله‌قوس) قرار دارد چند رشته قنات ایجاد کردند. دره نام‌برده از همان تاریخ تا کنون به دره فرهاد مشهور است.

عکس هوایی مریوان در دهه ۱۳۴۰

تا قبل از احداث قلعه شاه آباد، باستثنای قریه دارسیران تقربیاً محل فعلی شهر مریوان خالی از سکنه و پوشیده از درختان جنگلی بوده‌است.

بنای شهرستان مریوان

در بررسی متون تاریخی می‌توان شاهد درگیریها و تاخت‌وتازها و لشکرکشی‌های متعدد در دشت مریوان بود. وجود قلاع متعدد و مستحکم نشان دهنده همین موضوع است. یکی از این قلعه‌ها که بعداً به قلعه مریوان معروف گشت، قلعه هلوخان است که در زمان حکمرانی اردلانها در دوره صفویه بر روی کوهی که مشرف و مسلط به دشت و شهر فعلی مریوان می‌باشد ساخته شد. بعدها در کنار این قلعه، به دستور امیر حمزه پایان مسجدی با آجرهای قرمز رنگ ساختند که به مسجد سرخ (مزگه‌وته سوره) مشهور شد. آثار این مسجد، قلعه زندان، آب انبار و مدفن امام مسجد (شیخ احمد ابن الا نبار النعیمی) هنوز بر جاست. از آنجا که منطقه مریوان غالباً محل تاخت و تاز بوده این قلعه، مسجد و سایر اماکن آن همیشه توسط مهاجمان تخریب و بعداً و مرمت می‌شد تا اینکه به دستور شاه صفی کلاً تخریب گردید.

وجه تسمیه شهرستان مریوان

در گذشته هنگام صدور قبالجات و ذکر محل تولد در موقع صدور شناسنامه از دو کلمه مهروان و دژ شاهپور استفاده شده است. در باره وجه تسمیه مریوان گمان‌های زیر گفته شده:

• در متون قدیمی مریوان را "مهروان" متشکل از دو واژه مهر و وان به معنی جایگاه مهر نوشته‌اند.
• این منطقه دارای محصولات جنگلی مانند مازوج، کتیرا و گز درختی بوده و عدای برای تجارت این قبیل محصولات به این منطقه آمده که گویا اهل مرو بوده‌اند و در همین محل ساکن شده‌اند. لذا، این منطقه را مرویان خوانده که به مرور زمان به مریوان تغییر نام پیدا کرده است .
• نیز گفته‌اند چون دریاچه زریبار باتلاقی بوده و در نتیجه انواع مرغان آبی مهاجر در فصول مختلف به منطقه کوچ کرده‌اند و در زبان کردی به مرغابی مراوی گفته می‌شود لذا منطقه بنام مراویان (جای مرغابی) موسوم گردید که در نتیجه گذشت زمان به مریوان تغییر یافته است.
• آمده است عده‌ای از [مراوانیان] پس از شکست و انقراض حکومت اموی در بغداد گریخته و در این محل سکنی گزیدند. از این‌رو این منطقه را مروانیان نام نهادند که بر اثر مرور زمان به مریوان تغییر یافته است.

دریاچه ی زریوار از نمای نزدیک

دریاچه ی زریوار

ارتفاعات چهل چشمه

آبشارهای چهل چشمه

نمایی نزدیک از کوه های چهل چشمه